هوش مصنوعی:
این شعر خطاب به زاهدی ریاکار است که با ظاهر سازی‌های دینی، سعی در پنهان کردن اعمال نادرست خود دارد. شاعر به او توصیه می‌کند که اگر رازهایش آشکار شده‌اند، دیگر نیازی به پنهان‌کاری نیست و بهتر است به‌طور آشکار عمل کند.
رده سنی:
15+
محتوا دارای مفاهیم انتقادی و عرفانی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی بیشتری نیاز دارد. همچنین، اشاره به مفاهیمی مانند ریاکاری و نوشیدن شراب ممکن است برای کودکان نامناسب باشد.
رباعی شمارهٔ ۴۸
ای زاهد خود نمای سجاده به دوش
دیگر پی نام و ننگ، بیهوده مکوش
ستاری او چو گشت در عالم فاش
پنهان چه خوری باده؟ برو فاش بنوش
دیگر پی نام و ننگ، بیهوده مکوش
ستاری او چو گشت در عالم فاش
پنهان چه خوری باده؟ برو فاش بنوش
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۴۷
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۴۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
