هوش مصنوعی:
در این شعر، شاعر از طوفانی شدید سخن می‌گوید که بادهای آن چنان تند می‌وزند که گویی گرد گناه و عصیان را از پیشانی پاک می‌کنند. همچنین، اشاره‌ای به عالم لامکان دارد که درهای آن به روی کسی گشوده نشده و زمین همچون گویی بر سینهٔ چرخ می‌چرخد.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد.
رباعی شمارهٔ ۶۵
امشب بوزید باد طوفان آیین
چندانکه برفت، گرد عصیان ز جبین
از عالم لامکان، دو صد در نگشود
بر سینهٔ چرخ، بس که زد گوی زمین
چندانکه برفت، گرد عصیان ز جبین
از عالم لامکان، دو صد در نگشود
بر سینهٔ چرخ، بس که زد گوی زمین
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۶۴
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۶۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
