هوش مصنوعی: این متن به نقد عبادت‌های انجام‌شده برای رسیدن به بهشت و دریافت پاداش می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که عبادت تنها برای دریافت مزد و پاداش، مانند کار مزدوری است و ارزش واقعی عبادت زمانی است که از روی خلوص و بی‌چشمداشت باشد. همچنین اشاره می‌کند که خداوند انسان را با لطف و فضل خود آفریده و خدمت به او باید بدون انتظار پاداش باشد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی موجود در متن برای درک و تحلیل نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد حاصل می‌شود.

بخش ۲۲ - فیما یتضمن الاشارة الی قول سید الاوصیاء صلوات الله علیه و آله: «ما عبدتک خوفا من نارک و لا طمعا فی جنتک، بل وجدتک اهلا للعبادة فعبدتک»

نان و حلوا چیست؟ ای نیکو سرشت
این عبادتهای تو بهر بهشت

نزد اهل حق، بود دین کاستن
در عبادت، مزد از حق خواستن

رو حدیث ما عبدتک، ای فقیر
از کلام شاه مردان، یاد گیر

چشم بر اجر عمل، از کوری است
طاعت از بهر طمع، مزدوری است

خادمان، بی‌مزد گیرند این گروه
خدمت با مزد، کی دارد شکوه؟

عابدی کاو اجرت طاعات خواست
گر تو ناعابد نهی نامش، رواست

تا به کی بر مزد داری چشم تیز!
مزد از این بهتر چه خواهی، ای عزیز

کاو تو را از فضل و لطف با مزید
از برای خدمت خود آفرید

با همه آلودگی، قدرت نکاست
بر قدت تشریف خدمت کرد راست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۲۱ - فی ذم من تشبة بالفقراء لسالکین و هو فی زمرة اشقیاء الهالکین
گوهر بعدی:بخش ۲۳ - فی التشویق الی الا قلاع عن ادناس دارالغرور و التشویق الی الارتماس فی بحر الشراب الطهور
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.