هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از لذت‌های زودگذر زندگی مانند نوشیدن باده و شادی‌های آنی سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که عمر کوتاه است و نباید آن را با کاهلی هدر داد. همچنین، از رهایی از سختی‌های زندگی با استفاده از لذت‌های دنیوی مانند شراب و گل صحبت می‌کند و راه زهد و توبه را رد می‌کند. در پایان، به ستایش از یک شخصیت مهم (عمیدالملک) می‌پردازد و آرزوی بقای او را تحت لطف خداوند می‌کند.
رده سنی:
18+
محتوا شامل اشاره‌های مستقیم به مصرف شراب و لذت‌های دنیوی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 18 سال مناسب نباشد. همچنین، مفاهیم فلسفی و انتزاعی آن برای درک بهتر، به بلوغ فکری نیاز دارد.
قصیدهٔ شمارهٔ ۴۲ - در مدح خواجه رکن‌الدین عمیدالملک وزیر
در این مقام فرح‌بخش و جای روحفزای
بخواه باده و بر دل در طرب بگشای
به عیش کوش و حیات دو روزه فرصت دان
چو برق میگذرد عمر، کاهلی منمای
به دستگیری ساغر خلاص شاید یافت
ز جور وهم زمین گرد آسمان پیمای
به پایمردی گلگونه میتوان رستن
ز دست حادثهٔ روزگار محنت زای
طریق زهد نه راهست گرد هرزه مگرد
حدیث توبه نه کار است زان سخن بازآی
شراب خوار، به بزم خدایگان جهان
به کام عیش و طرب راه عمر میپیمای
جهان فیض و کرم رکن دین عمیدالمللک
که باد تا به ابد در پناه لطف خدای
فروغ رایش چون آفتاب عالمگیر
اساس جاهش مانند قطب پا بر جای
بخواه باده و بر دل در طرب بگشای
به عیش کوش و حیات دو روزه فرصت دان
چو برق میگذرد عمر، کاهلی منمای
به دستگیری ساغر خلاص شاید یافت
ز جور وهم زمین گرد آسمان پیمای
به پایمردی گلگونه میتوان رستن
ز دست حادثهٔ روزگار محنت زای
طریق زهد نه راهست گرد هرزه مگرد
حدیث توبه نه کار است زان سخن بازآی
شراب خوار، به بزم خدایگان جهان
به کام عیش و طرب راه عمر میپیمای
جهان فیض و کرم رکن دین عمیدالمللک
که باد تا به ابد در پناه لطف خدای
فروغ رایش چون آفتاب عالمگیر
اساس جاهش مانند قطب پا بر جای
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:قصیدهٔ شمارهٔ ۴۱ - در مدح شاه شیخ ابواسحق
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
