هوش مصنوعی: این شعر درباره عشق و رنج‌های ناشی از آن است. شاعر از سوزش عشق، درد دل، و خطرات نیرنگ و فریب در رابطه عاشقانه سخن می‌گوید. همچنین، هشدارهایی درباره پیامدهای منفی عشق نافرجام و ناامیدی ارائه می‌دهد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عاشقانه و هشدارهای مربوط به رابطه‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا سنگین باشد. همچنین، برخی از اشارات به نیرنگ و فریب نیاز به درک بالاتری از روابط انسانی دارد.

بخش ۱۲ - غزل

ز سوز عشق من جانت بسوزد
همه پیدا و پنهانت بسوزد

ز آه سرد و سوز دل حذر کن
که اینت بفسرد وانت بسوزد

مبر نیرنگ و دستان پیش آن کو
به صد نیرنگ و دستانت بسوزد

به دست خویشتن شمعی میفروز
که هر ساعت شبستانت بسوزد

چه داری آتشی در زیر دامان
کز آن آتش گریبانت بسوزد

دل اندر وصل من بستی و ترسم
که ناگه تاب هجرانت بسوزد

ندارد سودت آن گاهی که گوئی
عبید آن نامسلمانت بسوزد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۱۱ - خطاب معشوق با قاصد
گوهر بعدی:بخش ۱۳ - تمامی سخن معشوق
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.