هوش مصنوعی: متن به توصیف صحنه‌ای می‌پردازد که در آن مرغی مشاهده می‌کند که جوجه‌اش را می‌برند. سپس با تشبیه‌هایی مانند چاوچاوان (باز شکاری) و پرده‌برداری از چهره، به توصیف حالت‌های مختلف می‌پردازد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم تمثیلی و ادبی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از تشبیه‌های پیچیده و زبان ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۲۰

مرغ دیدی که بچه زو ببرند؟
چاو چاوان درست چونانست

باز چون بر گرفت پرده ز روی
کروه دندان و پشت چوگانست
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.