هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از درد فراق و عشق نافرجام سخن می‌گوید. شاعر بیان می‌کند که آرامش از او رفته و عشق، سینه‌اش را سوزانده است. همچنین، اشاره می‌کند که زیبایی معشوق، جانش را تاراج کرده و گویی دیگر دلی برای او باقی نمانده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند درد فراق و اندوه ناشی از عشق نیاز به بلوغ عاطفی دارد.
گزیدهٔ غزل ۱۰
رفت آنکه چشم راحت خوش می‌غنود ما را
عشق آمد و برآورد از سینه دود ما را
تاراج خوبرویی در ملک جان در آمد
آن دل که بود وقتی گویی نبود ما را
عشق آمد و برآورد از سینه دود ما را
تاراج خوبرویی در ملک جان در آمد
آن دل که بود وقتی گویی نبود ما را
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۹
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
