هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر از غم و اندوه ناشی از بی‌وفایی یار سخن می‌گوید و با تصاویری مانند هلال عید، شراب شفق، و جام هلال، فضایی عاشقانه و غمگین را ترسیم می‌کند. همچنین، اشاره‌ای به زیبایی‌های طبیعت و تأثیر آن بر روح انسان دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و غمگین است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تصاویر شعری نیاز به درک ادبی نسبتاً بالایی دارد.

گزیدهٔ غزل ۹۰

درین غم که مبادا گره به تار بود
دران حریر که آن یار بی‌وفا خفته است

هلال عید جهان را به نور خویش آراست
شراب چون شفق و جام چون هلال کجاست؟

مگر شراب شفق خورد شب ز جام هلال
که هر گهر که در او بود جمله در صحراست
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۸۹
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.