هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از عشق و رنج‌های ناشی از آن سخن می‌گوید. او خود را عاشقی سوخته‌دل توصیف می‌کند که به زندگی دیگری تعلق دارد. جهان حاضر برای او بی‌معناست، چرا که دل‌بسته به جهانی دیگر است. تصویر لاله‌های خونین نماد رنج‌های عشق اوست که در همه‌جا گسترده شده‌اند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند 'لالهٔ خونین' و 'جهان دگر' درک این شعر را برای مخاطبان جوان‌تر دشوار می‌سازد. همچنین، پرداختن به موضوعاتی مانند رنج عشق و جدایی از جهان مادی نیاز به بلوغ فکری دارد.
گزیدهٔ غزل ۱۰۰
عاشق سوخته دل زنده به جان دگر است
زین جهانش چه خبر کو به جهان دگر است
بس که از خون دلم لالهٔ خونین بشگفت
هر کجا می‌نگرم لاله ستان دگر است
زین جهانش چه خبر کو به جهان دگر است
بس که از خون دلم لالهٔ خونین بشگفت
هر کجا می‌نگرم لاله ستان دگر است
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۹۹
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۱۰۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
