هوش مصنوعی: شاعر در این بیت عاشقانه، از زلف معشوق به عنوان دام یاد می‌کند و بیان می‌دارد که جانش فدای آن لحظه‌ای است که از معشوق می‌پرسد این موی بافته چیست که گویی دامی برای به دام انداختن اوست.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و استعاره‌های شعری است که درک آن برای مخاطبان با سنین پایین‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، این نوع شعر معمولاً برای مخاطبان با دانش ادبی و درک بالاتر مناسب است.

گزیدهٔ غزل ۱۲۵

جانم فدای زلف تو آندم که پرسمت
کاین چیست موی بافته ؟ گویی که دام تست
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۱۲۴
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۱۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.