۲۷۳ بار خوانده شده

گزیدهٔ غزل ۱۳۲

تا باد برد بوی تو در باغ پیش سرو
از باد لاله‌زار کله بر زمین زدست

از بهر آنکه لاف جمال تو میزند
صد بار باد بر دهن یاسمین زدست

گفتم به دل که بر تو که زد ناوک جفا
سوی تو کرد اشارت پنهان که این زدست !
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۱۳۱
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۱۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.