هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها عشق و وفاداری خود را به معشوق بیان می‌کند و اعلام می‌کند که هرگونه رفتار معشوق، چه خوب و چه بد، بر او قابل تحمل است. او حتی ستم معشوق را به جان می‌خرد و هر صبح جان خود را به استقبال معشوق می‌فرستد تا شاید بوی خوشی از او به مشامش برسد.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به مفاهیمی مانند «ستم» و «غم» ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.
گزیدهٔ غزل ۲۲۲
گر کنی یاری و گر آزار بر من بگذرد
هر چه می‌خواهی بکن ای یار بر من بگذرد
گفتی از من بگذرم زین‌سو بود بر تو ستم
این ستم ای کاشکی هر بار بر من بگذرد
هر سحر گاهی فرستم جان به استقبال او
تا مگر بویی از آن گلزار بر من بگذرد
هر چه می‌خواهی بکن ای یار بر من بگذرد
گفتی از من بگذرم زین‌سو بود بر تو ستم
این ستم ای کاشکی هر بار بر من بگذرد
هر سحر گاهی فرستم جان به استقبال او
تا مگر بویی از آن گلزار بر من بگذرد
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۲۲۱
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۲۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
