هوش مصنوعی:
شاعر از درد عشق و نادانی خود می‌گوید، از بی‌وفایی معشوق شکایت دارد و از غم و پشیمانی خود سخن می‌راند. او معشوق را خسروی می‌داند که رخش غبارآلود است و در جست‌وجوی وفا از خوب‌رویان است.
رده سنی:
16+
محتوا دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات ادبی ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.
گزیدهٔ غزل ۳۱۸
من بیچاره را کشته است خوش خوش
همی خندد پشیمانی ببیند
همی‌جوید وفا از خوب رویان
دلم را حد نادانی ببیند
رخ خسرو غبار آلوده می‌دید
بران در نقش پیشانی ببیند
همی خندد پشیمانی ببیند
همی‌جوید وفا از خوب رویان
دلم را حد نادانی ببیند
رخ خسرو غبار آلوده می‌دید
بران در نقش پیشانی ببیند
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۳۱۷
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۳۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
