هوش مصنوعی:
شاعر از دیدن معشوق بر بام و آرزوی پرواز به سوی او می‌گوید، اما افسوس می‌خورد که پرندگان پر خود را به او نمی‌دهند.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و نمادین است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک دارد.
گزیدهٔ غزل ۳۳۶
کجات بینم و بر بام تو چگونه برایم
هزار وای که مرغان نمی‌دهند پر خود
هزار وای که مرغان نمی‌دهند پر خود
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۳۳۵
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۳۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
