هوش مصنوعی:
این شعر از حافظ، به ستایش شراب و می‌نوشی در کنار یاران و دوستان ساده‌دل می‌پردازد. شاعر از ساقی می‌خواهد که جام را پر کند و یاران را گرد هم آورد. همچنین، به زیبایی طبیعت و معشوق اشاره می‌کند و از عشق و دل‌باختگی سخن می‌گوید.
رده سنی:
18+
این شعر حاوی مضامین عرفانی و اشاره به مصرف شراب است که ممکن است برای مخاطبان زیر 18 سال نامناسب باشد. همچنین، درک عمیق مفاهیم عرفانی و عاشقانه آن نیاز به بلوغ فکری دارد.
گزیدهٔ غزل ۳۶۹
هنگام گلست باده باید
ساقی و حریف ساده باید
گر غنچه گره بر ابرو افکند
پیشانی گل گشاده باید
ساقی برخیز و یار بنشان
کاین شسته و آن ستاده باید
جانست پیام اهل دل را
جانی که به کف نهاده باید
و آنگاه حریف ساده و مست
دردست من اوفتاده باید
خسرو ز بتان کرشمه بد نیست
معشوقهٔ خود مرا ده باید
ساقی و حریف ساده باید
گر غنچه گره بر ابرو افکند
پیشانی گل گشاده باید
ساقی برخیز و یار بنشان
کاین شسته و آن ستاده باید
جانست پیام اهل دل را
جانی که به کف نهاده باید
و آنگاه حریف ساده و مست
دردست من اوفتاده باید
خسرو ز بتان کرشمه بد نیست
معشوقهٔ خود مرا ده باید
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۳۶۸
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۳۷۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
