۲۳۴ بار خوانده شده

گزیدهٔ غزل ۳۶۹

هنگام گلست باده باید
ساقی و حریف ساده باید

گر غنچه گره بر ابرو افکند
پیشانی گل گشاده باید

ساقی برخیز و یار بنشان
کاین شسته و آن ستاده باید

جانست پیام اهل دل را
جانی که به کف نهاده باید

و آنگاه حریف ساده و مست
دردست من اوفتاده باید

خسرو ز بتان کرشمه بد نیست
معشوقهٔ خود مرا ده باید
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۳۶۸
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۳۷۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.