۲۶۹ بار خوانده شده
صبوری با غمش می گفت در دل
که من رفتم تو جای من نگهدار
گر درد سریت هست از عشق
بارد بساز و ترک سر گیر
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
که من رفتم تو جای من نگهدار
گر درد سریت هست از عشق
بارد بساز و ترک سر گیر
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۳۸۴
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۳۸۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.