هوش مصنوعی: متن بیانگر احساس غم و اندوه گوینده است که از بی‌پاسخ ماندن پرسش‌هایش و گم‌کردن دلش سخن می‌گوید. او از طرد شدن و سردرگمی در زندگی خود می‌نالد.
رده سنی: 16+ متن حاوی مضامین عمیق عاطفی و فلسفی است که درک آن‌ها ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد. همچنین، احساسات بیان‌شده مانند اندوه و سردرگمی ممکن است برای خوانندگان جوان سنگین باشد.

گزیدهٔ غزل ۳۹۸

پرسی که چگونه‌ای ؟ چگویم ؟
کز مرده برون نیاید آواز

گویند مرا برو ازین کوی
دل گم کردم کجا روم باز ؟
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۳۹۷
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۳۹۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.