هوش مصنوعی:
شاعر ابراز تأسف می‌کند که معشوقه را تنها از روی هوس و بدون توجه به ارزش واقعی‌اش ستایش کرده است. او معشوقه را برتر از هزاران ماه و گل می‌داند و از ناپایداری زیبایی گل اظهار ناراحتی می‌کند.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و فلسفی است که درک آن‌ها برای مخاطبان زیر 15 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک عمیق‌تر معانی دارد.
گزیدهٔ غزل ۴۴۳
حیف بود که ماه و گل خوانمت از سر هوس
ای تو به از هزار مه چند بود بقای گل
ای تو به از هزار مه چند بود بقای گل
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۴۴۲
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۴۴۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
