هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از درد فراق و رنج عشق ناکام می‌گوید. او از تیغ و تیر سخن می‌گوید که گویا نماد درد و رنج است و از عقل حیله‌گر که مانع وصال است شکایت می‌کند. شاعر از زندگی بدون معشوق و رنج‌های آن می‌نالد و در نهایت به جور و سوزش درون اشاره می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و دردهای روحی است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین استفاده از استعاره‌هایی مانند تیغ و تیر ممکن است برای کودکان نامناسب باشد.
گزیدهٔ غزل ۵۱۰
تیغ بر گیر تاز سر برهم
تیر بکشای کز نظر برهم
آشکارم بکش که تا باری
هم زسر هم ز درد سر برهم
با خودم جرعه ببخش از لب
تاازین عقل حیله گر برهم
بیتو دایم چگونه باید زیست
اگر از مرگ پیش‌تر برهم
گفتی‌ام ، خوش بزی و عشق مباز!
زنده از دست تو اگر برهم
جور کردی ، به آه رخصت ده
بو که از سوزش جگر برهم
تیر بکشای کز نظر برهم
آشکارم بکش که تا باری
هم زسر هم ز درد سر برهم
با خودم جرعه ببخش از لب
تاازین عقل حیله گر برهم
بیتو دایم چگونه باید زیست
اگر از مرگ پیش‌تر برهم
گفتی‌ام ، خوش بزی و عشق مباز!
زنده از دست تو اگر برهم
جور کردی ، به آه رخصت ده
بو که از سوزش جگر برهم
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۵۰۹
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۵۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
