هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از دوستی می‌خواهد که او را به خاطر فقرش رد نکند، چرا که با وجود نداری، ارزش و عزت نفس بالایی دارد. او از ساقی می‌خواهد که شراب بیشتری بیاورد تا با نوشیدن آن، غم‌ها را فراموش کند و اشک بریزد.
رده سنی:
18+
این شعر حاوی مضامین عرفانی و استفاده از استعاره‌هایی مانند شراب و مستی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و شناخت ادبیات کلاسیک دارد. همچنین، ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال نامناسب باشد.
گزیدهٔ غزل ۵۲۰
صافی مده ای دوست که مادرد کشانیم
نی رند تمامیم کز ین رند و شانیم
هر چند که در کیسه نداریم پشیزی
درهمت ما بین تو که جمشید و شانیم
کو ساقی نو خیز که بالای دو دیده
چندانکه دو ابر و بنشاند بنشانیم
بیش آرمی ای ساقی خون‌ریز که پیشت
از لب بخوریم و ز مژه باز فشانیم
نی رند تمامیم کز ین رند و شانیم
هر چند که در کیسه نداریم پشیزی
درهمت ما بین تو که جمشید و شانیم
کو ساقی نو خیز که بالای دو دیده
چندانکه دو ابر و بنشاند بنشانیم
بیش آرمی ای ساقی خون‌ریز که پیشت
از لب بخوریم و ز مژه باز فشانیم
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۵۱۹
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۵۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
