هوش مصنوعی:
شاعر از معشوق می‌خواهد که با باد دهانش، لب‌های او را با آب گری (اشک) تر کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و ادبی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات دارد.
شمارهٔ ۱۶۰
من کنم پیش تو دهان پر باد
تا زنی بر لبم تو زابگری
تا زنی بر لبم تو زابگری
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
