هوش مصنوعی: متن فوق یک شعر حماسی و مدحی است که به ستایش پادشاهی قدرتمند و پیروزمند می‌پردازد. در این شعر، پادشاه به عنوان فردی توصیف شده که به اوج فتح و پیروزی رسیده، فتنه‌های آخرالزمان را آرام می‌کند و جایگاه والایی در جهان دارد. همچنین، به حضور افراد مهمی مانند طهماسب خان و خلیفه پادشاه روم در اطراف او اشاره شده که به احترام او سر تعظیم فرود می‌آورند. در پایان، شاعر از عقل تاریخ این رویدادها را جویا می‌شود و پاسخ می‌شنود که این اتفاقی شگفت‌انگیز بوده است.
رده سنی: 16+ این متن به دلیل استفاده از زبان ادبی پیچیده، مفاهیم تاریخی و سیاسی، و اشاره به مفاهیم عمیق مانند فتنه‌های آخرالزمان، برای مخاطبان با سنین پایین ممکن است قابل درک نباشد. همچنین، درک کامل شعر نیازمند آشنایی با زمینه‌های تاریخی و ادبیات کلاسیک است که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.

شمارهٔ ۶ - در مدح شاه طهماسب

دولت چو سر به ذروه فتح و ظفر کشید
وز رخ گشود شاهدا من و امان نقاب

بر مسندسرور مکین شاه کامران
دارای آفتاب سریر فلک جناب

تسکین دهندهٔ فتن آخر الزمان
شویندهٔ رخ ظفر از گرد انقلاب

طهماسب خان پناه جهان شاه شه نشان
پرگاردار نقطهٔ کل نقد بوتراب

از یک طرف همای همایون که کام دهر
جست از رکاب بوسی او گشت کامیاب

از جانب دگر خلف پادشاه روم
از پایبوس او سر خود سود بر سحاب

تاریخ آن قران طلبیدم ز عقل گفت
بوسید کامجوی جهان شاه را رکاب

تاریخ این مقارنه کردم سوال گفت
ماهی عجب رسید به پابوس آفتاب
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.