هوش مصنوعی: این متن به انتقاد از برخی افراد و رفتارهای ناپسند آن‌ها می‌پردازد. شاعر از کسانی یاد می‌کند که با حیله‌گری، ریاکاری و دورویی به اهداف خود می‌رسند. همچنین، به افرادی اشاره دارد که با حرص و طمع، مال حرام جمع می‌کنند و در نهایت، ارزش واقعی آن‌ها بسیار ناچیز است. شاعر با زبانی طنزآمیز و گزنده، این رفتارها را محکوم می‌کند.
رده سنی: 18+ متن دارای مفاهیم انتقادی و طنز گزنده است که درک آن‌ها نیاز به تجربه و شناخت کافی از جامعه دارد. همچنین، برخی از واژه‌ها و مفاهیم ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا نامناسب باشد.

شمارهٔ ۱۴ - قطعه

تا رخش طبعم از پی معنی تکاور است
میدان نورد مدحت مقصود قشر است

آن بی‌نماز کعب که جسم پلید او
از خاکروب دیر کشیشان مخمر است

وان حیله ساز شوم که تا زاده مادرش
در مکر و زرق و شید به شیطان برابر است

دستار سرخ اوست عروسانه معجری
وان عقده‌ها نمونه چین‌های معجر است

آن گنبدی که بر سرش از چار خانگیست
چون می‌نهد به خانه قوچی برابر است

از استر چموش فزونست بد رگیش
وزخر به زیر قنتر دوران زبون‌تر است

قنتر کشیده گر سوی بازارش آورند
گویند از امتحان که خریدار این خر است

چون خان و مان سیه شده‌ای از زر حرام
بیعش کند به یک دو سه پولی که در خور است

گر قنترش کنند به حیلت ز سر برون
عذر آورند کاین ز الاغان دیگر است

فی‌الحال فسخ بیع کند مشتری ز خشم
گوید کزین معامله مقصود قنتر است
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳ - وله ایضا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵ - قطعه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.