هوش مصنوعی: این متن شعری است که در مدح و ستایش شخصی با عنوان "فلک حشمت" سروده شده است. شاعر با استفاده از تصاویر و تشبیهات زیبا، مهارت و برتری این شخص در سرودن شعر و مدح را توصیف می‌کند. همچنین، اشاره‌ای به سخاوت و بخشش این شخص دارد که به صورت مستمر و بی‌نظیر است.
رده سنی: 16+ این متن به دلیل استفاده از زبان و اصطلاحات پیچیدهٔ ادبی و نیاز به درک عمیق از تشبیهات و استعارات، برای مخاطبان با سنین پایین ممکن است قابل درک نباشد. همچنین، محتوای آن بیشتر مناسب افرادی است که با ادبیات کلاسیک فارسی آشنایی دارند.

شمارهٔ ۱۷ - وله ایضا

ای فلک حشمت که در دکان نظم محتشم
به ز مدح مشتری گیر تو یک پرگاله نیست

وان عروسان را که در عقد تو می‌آرد به نظم
هیچ یک را احتیاج صنعت دلاله نیست

نطقش از شیرینی در ثنایت می‌نهد
بر سر هم آن قدر شکر که در بنگاله نیست

با دگر اشعار کز پی می‌رسد این قطعه هست
کاغذی باوی که کوتاهیش در دنباله نیست

آن قدر در کز ثنایت دردل ذخار اوست
بر گل صد برگ سوری صد یک آن ژاله نیست

ابر طبعش بس که حالا مستعد بارش است
هیچ ماهی بر سپهر فکرتش بی‌هاله نیست

او چو در جولان گه صد سالهٔ مدحت پا نهاد
وین سخن بی‌اصل مثل شعلهٔ جواله نیست

وجه انعامش که مرقوم است و مجری در برات
همچو احسان دگر یاران چرا هر ساله نیست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶ - مرثیه
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.