هوش مصنوعی: این متن به ستایش شخصی با همت و سخاوت بالا می‌پردازد که در راه بخشش و کرم، دیگران را تحت‌الشعاع قرار داده است. شاعر با بیان‌های استعاری، بزرگی و ارزش این فرد را در مقایسه با دیگران نشان می‌دهد و از امیدواری خود به لطف و بخشش او سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق ادبی و استعاری است که درک آن به دانش زبانی و ادبی نسبتاً بالایی نیاز دارد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۵۴ - وله ایضا

ای شهسوار عرصه همت که می‌کشند
در راه جود غاشیه‌ات حاتمان به دوش

در جنب همت تو کریمان دیگرند
گندم نمای روکش قلاب جو فروش

با آن که زآتش کرم هیچ به اذلی
هرگز مرا نیامده دیگ طمع به جوش

اما ز عزت جو کمیاب پربها
گر دیدهٔ پهن گوش امید از نوید دوش

چو لطف کن که استر امیدوار من
از انتظار وعده جو شد دراز گوش
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۳ - قطعه
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۵ - وله ایضا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.