هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در سوگ فردی به نام خواجه شاه منصور سروده شده است. شاعر از فقدان او ابراز اندوه می‌کند و او را به عنوان بهترین فرد در زمینه کرم و خوش‌اخلاقی توصیف می‌نماید. همچنین، اشاره‌ای به مرگ او و نوشته شدن تاریخ وفاتش بر لوح قبرش شده است.
رده سنی:
15+
این متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و ادبی است که درک آن به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی نیاز دارد. همچنین، موضوع مرگ و سوگواری ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال سنگین باشد.
شمارهٔ ۶۴ - در رثاء
دلا چو ابر بهاری به نوحه و زاری
به بار اشگ جگر گون ز دیده پرنم
که بهر تعزیه خواجه شاه منصور است
لباس چرخ کبود از مصیبت و ماتم
فغان که زود همای وجود او فرمود
ز باغ دهر توجه به آشیان عدم
کسی ز اهل کرم چون نبود بهتر ازو
درین زمانه به لطف خصال و حسن شیم
به لوح تربت وی از برای تاریخش
نوشت کلک قضا بهترین اهل کرم
به بار اشگ جگر گون ز دیده پرنم
که بهر تعزیه خواجه شاه منصور است
لباس چرخ کبود از مصیبت و ماتم
فغان که زود همای وجود او فرمود
ز باغ دهر توجه به آشیان عدم
کسی ز اهل کرم چون نبود بهتر ازو
درین زمانه به لطف خصال و حسن شیم
به لوح تربت وی از برای تاریخش
نوشت کلک قضا بهترین اهل کرم
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۳ - ماده تاریخ
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۵ - در مرثیه یکی از اکابر فرماید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
