هوش مصنوعی:
متن شعری است که از احساس غم و اندوه ناشی از مرگ سلطان حسین، پادشاهی جوان و نامدار، سخن می‌گوید. شاعر از طوفان‌خیزی دنیا و از دست دادن این پادشاه بزرگ می‌نالد و اشاره می‌کند که این فقدان باعث اندوه همه، از زمین تا آسمان، شده است. در پایان، شاعر با ذکر سال وفات سلطان حسین، از طلسمی شانزده‌مصرعی سخن می‌گوید که بیانگر غم و اندوه اوست.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و تاریخی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از زبان شعر کلاسیک و اشاره به وقایع تاریخی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آگاهی فرهنگی دارد.
شمارهٔ ۸۰ - در مرثیهٔ شاه زاده سلطان حسین
ناگه از طبعم مشام دل شنید
بوی طوفان خیزی کون و مکان
بهر آن گردید نطقم نوحه گر
کز اجل دی میر زرین افسران
مالک گردون شکوه کامکار
کامل عالی سریر کامران
زین ملک و سلطانت سلطان حسین
شهسوار نامدار نوجوان
شد روان با هودج گردون اساس
بهر سیر ملک فردوس از جهان
زان الم انس و ملک یک سر شدند
اهل ماتم بر زمین و اسمان
وز پی سال وفاتش از جمل
بست دل گویا طلسمی در زبان
و آن طلسم از شانزده مصرع بود
کلک عاجل را ز فکرم بر زبان
بوی طوفان خیزی کون و مکان
بهر آن گردید نطقم نوحه گر
کز اجل دی میر زرین افسران
مالک گردون شکوه کامکار
کامل عالی سریر کامران
زین ملک و سلطانت سلطان حسین
شهسوار نامدار نوجوان
شد روان با هودج گردون اساس
بهر سیر ملک فردوس از جهان
زان الم انس و ملک یک سر شدند
اهل ماتم بر زمین و اسمان
وز پی سال وفاتش از جمل
بست دل گویا طلسمی در زبان
و آن طلسم از شانزده مصرع بود
کلک عاجل را ز فکرم بر زبان
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۹ - قطعه
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۱ - مرثیه در شهادت میر معصوم گوید رحمه‌الله
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
