هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از وضعیت خود و نیازهایش سخن می‌گوید. او از اینکه مرکبش (احتمالاً قلم یا اسبش) تنها کاه می‌خورد و نه جو، اظهار ناراحتی می‌کند. همچنین، او از ضرورت انجام کارهای لازم ولی کم‌اهمیت‌تر نسبت به آرزوهای بلندش گلایه دارد. در پایان، از آصف (احتمالاً وزیر یا فردی صاحب‌قدرت) می‌خواهد که به وضعیت او رسیدگی کند و با قلمش مشکلات یک‌ساله او را حل نماید.
رده سنی: 16+ این شعر به دلیل استفاده از واژگان و مفاهیم پیچیده و کهن، نیاز به درک ادبی و فرهنگی بالاتری دارد. همچنین، مضامین آن مانند نارضایتی از وضع موجود و درخواست کمک، برای مخاطبان با سنین پایین‌تر ممکن است ناملموس یا دشوار باشد.

شمارهٔ ۸۴ - وله ایضا

ای همایون فارس میدان دولت کاورند
کهکشان بهر ستوران تو کاه از کهکشان

گرچه ناچارست بهر هر ستوری کاه و جو
تا به دستور ستور من نیفتد از توان

مرکب من نام جو نشنید هرگز زان سبب
می‌کنم کاه فقط خواهش ز دستور زمان

که به این حیوان رساندن گرچه شغل لازمست
بام اندای منازل هست لازم‌تر از آن

آصفا وقت است تنگ و کاه و در دهها فراخ
خامه در دست تو فرمانبر به تحریک بنان

یک نفس شو ملتفت وز رشحه ریزیهای کلک
زحمت یک ساله کن رفع از من بی‌خانمان
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۳ - ایضا در مرثیه گوید
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۵ - وله ایضا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.