هوش مصنوعی:
شاعر در دنیای سخن غرق است و با سکوت تلخ خود از دشمنانش انتقام می‌گیرد. حتی اگر به ظاهر هجو نکند، مدحش چنان است که گویی خود را نابود می‌کنی.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم انتزاعی و کنایه‌آمیز است که درک آن به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک نیاز دارد. همچنین اشاره به مفاهیمی مانند انتقام و خودویرانگری ممکن است برای سنین پایین نامناسب باشد.
شمارهٔ ۱۱۵
شاعر خیره در اقلیم سخن می‌باشد
جان ستاننده ز اعدانه به تلخی به خموشی
گر بنابر غرضی گرچه نگوید هجوت
مدحت آن نوع بگوید که تو خود را بکشی
جان ستاننده ز اعدانه به تلخی به خموشی
گر بنابر غرضی گرچه نگوید هجوت
مدحت آن نوع بگوید که تو خود را بکشی
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۴ - در عزل گوید
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۶ - در ماده تاریخ گوید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
