هوش مصنوعی: این شعر از خاقانی، ستایشی از مقام و جایگاه بلند یک شخصیت والامقام است که با اشارات و تشبیهات زیبا، بزرگی و عظمت او را توصیف می‌کند. شاعر از سیم و شکر به عنوان نمادهای کوچکی در برابر عظمت این شخصیت یاد می‌کند و بیان می‌کند که حتی طبع و دل او از سیم و شکر برتر است. همچنین، شعر به تأثیرگذاری و فیض بخشی این شخصیت بر شاعر اشاره دارد.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق و تشبیهات پیچیده است که درک آن برای مخاطبان کم‌سن‌وسال دشوار خواهد بود. همچنین، استفاده از اصطلاحات و اشارات ادبی قدیمی نیاز به دانش ادبی نسبتاً بالایی دارد.

شمارهٔ ۴۰

زین اشارت که کرد خاقانی
سر فراز است بلکه تاجور است

پشت خم راست دل به خدمت تو
همچو نون والقلم همه کمر است

بختم از سرنگونی قلمش
چون سخن‌های او بلند سر است

سیم و شکر فرستم و خجلم
که چرا دسترس همین قدر است

شعر گفتم به قدر سیم و شکر
مختصر عذرخواه مختصر است

شکر و سیم پیش همت او
از من و شعر شرمسارتر است

خود دل و طبع او ز سیم و شکر
کان طمغاج و باغ شوشتر است

سیم و سنگ است پیش دیدهٔ آنک
هر تراشش ز کلک او گهر است

اتصال نجوم خاطر او
فیض طبع مرا نویدگر است

زین سپس ابروار پاشم جان
این قدر فتح باب ماحضر است

تا ابد نام او بر افسر عقل
مهر بر سیم و نقش بر حجر است
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۱ - در ذم بی‌هنران
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.