۳۳۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۲

ای عماد الدین ای صدر زمان
هر زمان صدری تو را خاک در است

چرخ نعمان دوم خواندت و گفت
نعل یحموم توام تاج سر است

من که آتش سرم و باد کلاه
خاک درگاه توام آبخور است

مهر تب یافتم از خدمت تو
زان تبم رفت و عرض برگذر است

قحط جان می‌بری و قحط کرم
ور تو گوئی ز دو مرسل اثر است

پس ازین نام تو بر خاتم دهر
صدر عیسی دم یوسف نظر است

دیده‌ای هفت نهان خانهٔ چرخ
که در آن خانه چه ماده چه نر است

هم ببین خانهٔ خاقانی را
که در این خانه چه خشک و چه تر است

رنجه‌ای تا به رخت چاشت خورم
که فلک بر دل من چاشت خور است

برگ مهمانی تو ساخته‌ام
گرچه بس ساختهٔ مختصر است

قدری کوفته و بریان هست
لیک پالودهٔ تر بیشتر است

چیست پالوده سرشک تر من
کوفته سینه و بریان جگر است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۱ - در ذم بی‌هنران
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۳ - در مدح نظام الملک قوام الدین
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.