هوش مصنوعی:
شاعر در این متن بیان می‌کند که اگر مخاطب او را نشناسد، عطار (احتمالاً اشاره به عطار نیشابوری) او را می‌شناسد. او از جایگاه والای خود در دانش و هنر سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که مانند او در هر زمان و مکان یافت نمی‌شود و کسی مانند او به دنیا نخواهد آمد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار خواهد بود. همچنین، استفاده از اصطلاحات ادبی و اشاره به شخصیت‌های تاریخی مانند عطار نیازمند دانش پیشینه‌ای است که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.
شمارهٔ ۹۶
مرا اگر تو ندانی عطاردم داند
که من کیم ز سر کلک من چه کار آید
هزار سال بماند که تا به باغ هنر
ز شاخ دانش چون من گلی به بار آرد
به هر قران و به هر دو چون منی نبود
ز روزگار چو من کس به روزگار آید
که من کیم ز سر کلک من چه کار آید
هزار سال بماند که تا به باغ هنر
ز شاخ دانش چون من گلی به بار آرد
به هر قران و به هر دو چون منی نبود
ز روزگار چو من کس به روزگار آید
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۷ - در مدح رکن الدین محمدبن عبد الرحمن طغان یزک
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
