هوش مصنوعی:
شاعر از بی‌وفایی مردم بغداد شکایت می‌کند و بیان می‌کند که حتی اگر خون همه مردم جهان ریخته شود، قطره‌ای اشک رحمت از چشم کسی نخواهد ریخت.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق اجتماعی و عرفانی است که درک آن برای سنین پایین دشوار است. همچنین اشاره به ریخته شدن خون ممکن است برای کودکان نامناسب باشد.
شمارهٔ ۱۲۶
خاقانیا به بغداد اهل وفا چه جوئی
کز شهر قلب کاران این کیمیا نخیزد
گر خون اهل عالم ریزند دجله دجله
یک قطره اشک رحمت از چشم کس نریزد
کز شهر قلب کاران این کیمیا نخیزد
گر خون اهل عالم ریزند دجله دجله
یک قطره اشک رحمت از چشم کس نریزد
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۵ - در استغنای طبع
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۷ - در مرثیهٔ امیر رشید الدین اسد شروانی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
