هوش مصنوعی:
شاعر (خاقانی) از سرنوشت و زمانه شکایت می‌کند که ابتدا او را با وعده‌های فریبنده (رشتهٔ کژ) گمراه کرد و سپس هنگامی که او را در دام انداخت، همان رشته‌ها را به پای او بست. در پایان متوجه می‌شود که این رشته‌ها نه از جنس نخ، که از پولاد سخت بوده‌اند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم انتزاعی و استعاری دربارهٔ زندگی و سرنوشت است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین ممکن است برخی از واژه‌ها و تشبیهات برای کودکان نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۱۶۶
رشتهٔ کژ داشتی در سر مگر خاقانیا
گر زمانه پای بندت ساخت ویحک داد بود
از سرت بیرون کشید آن رشته در پایت ببست
چون فرو دیدی نه رشته کهن و پولاد بود
گر زمانه پای بندت ساخت ویحک داد بود
از سرت بیرون کشید آن رشته در پایت ببست
چون فرو دیدی نه رشته کهن و پولاد بود
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
