۳۰۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۸۰

چون امیدم بریده نیست ز تو
همه رنجی که باشدم شاید

اهل بخشایشم سزد که دلت
بر تن و جان من ببخشاید
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۱ - در جواب هجوی که در بارهٔ او گفته بودند
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.