هوش مصنوعی:
این متن به ناپایداری و گذرا بودن زندگی اشاره دارد و با تشبیه جهان به پیمانه‌ای که پس از پر شدن خالی می‌شود، مرگ صدرالدین را توصیف می‌کند. شاعر بیان می‌کند که پس از این فقدان، بعید است جای او پر شود.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عمیق فلسفی درباره مرگ و ناپایداری زندگی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک یا مناسب نباشد.
شمارهٔ ۱۹۰ - در مرثیهٔ صدر الدین
جهان پیمانه را ماند به عینه
که چون پر شد تهی گردد به هر بار
کنون از مرگ صدر الدین تهی گشت
نپندارم که پر گردد دگر بار
که چون پر شد تهی گردد به هر بار
کنون از مرگ صدر الدین تهی گشت
نپندارم که پر گردد دگر بار
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۹ - در مرثیهٔ وحید الدین عموی خود
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
