هوش مصنوعی:
این متن به نقد فلسفه و جدل‌های فلسفی می‌پردازد و بیان می‌کند که گاهی فلسفه در قالب جدل پنهان می‌شود و حتی ممکن است به نام فقه عرضه گردد. شاعر از ترفندهای فریبنده‌ای سخن می‌گوید که با ظاهری زیبا (مانند مسِ بدعت که به زر بیالاید) مردم ساده‌لوح را گمراه می‌کنند. در نهایت، این سخنان ممکن است به کفر بینجامد و مانند بازی با کودکان بی‌ثمر باشد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم پیچیده فلسفی و انتقادی است که درک آن نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های عمیق و نقدهای اجتماعی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا سنگین باشد.
شمارهٔ ۲۱۲
جدلی فلسفی است خاقانی
تا به فلسی نگیری احکامش
فلسفه در جدل کند پنهان
وانگهی فقه برنهد نامش
مس بدعت به زر بیالاید
پس فروشد به مردم خامش
دام در افکند مشعبدوار
پس بپوشد به خار و خس دامش
مرغ را هم به لطف صید کنند
پس ببرند سر به ناکامش
علم دین پیشت آورد وانگه
کفر باشد سخن به فرجامش
کار او و تو تا گه تطهیر
کار طفل است و آن حجامش
شکرش در دهان نهد و آنگه
ببرد پاره‌ای ز اندامش
تا به فلسی نگیری احکامش
فلسفه در جدل کند پنهان
وانگهی فقه برنهد نامش
مس بدعت به زر بیالاید
پس فروشد به مردم خامش
دام در افکند مشعبدوار
پس بپوشد به خار و خس دامش
مرغ را هم به لطف صید کنند
پس ببرند سر به ناکامش
علم دین پیشت آورد وانگه
کفر باشد سخن به فرجامش
کار او و تو تا گه تطهیر
کار طفل است و آن حجامش
شکرش در دهان نهد و آنگه
ببرد پاره‌ای ز اندامش
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۳ - خاقانی این قطعه را به جواب فیلسوف فرستاد
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
