۳۵۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۲۶

همه درگاه خسروان دریاست
یک صدف نی و صد هزار نهنگ

کشتی آرزو درین دریا
نفکند هیچ صاحب فرهنگ

یک گهر ندهد و به جان ستدن
هر زمان باشدش هزار آهنگ

در پناه خرد نشین که خرد
گردن آز راست پالاهنگ

تو و گنجی، مه صدر و مه ایوان
تو و نانی، مه میر و مه سرهنگ
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۵ - در شکر عطای جاریه که پادشاه وقت به او کرده است
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.