هوش مصنوعی:
شاعر از طبیب خود شکایت می‌کند که دائماً برای او مسهل تجویز می‌کند، در حالی که او احساس می‌کند مانند کسی است که دیگر آبی برای ریختن ندارد. او سپس به مقایسه‌ای بین کعبه و قصر بهشت می‌پردازد و اشاره می‌کند که در کعبه مستراحی وجود ندارد و در بهشت نیز آبی ریخته نمی‌شود.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم نمادین و انتقادی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژگانی مانند 'مستراح' و 'مسهل' ممکن است نیاز به توضیح بیشتری برای گروه‌های سنی پایین‌تر داشته باشد.
شمارهٔ ۲۳۵
در چنین علت ای طبیب مرا
مسهلی تازه ساختی هردم
من فرو مانده کآب ریز نداشت
قصر جنت مثال کعبه حرم
کعبه را مستراح نیست بلی
نیست در جنت آب ریزی هم
مسهلی تازه ساختی هردم
من فرو مانده کآب ریز نداشت
قصر جنت مثال کعبه حرم
کعبه را مستراح نیست بلی
نیست در جنت آب ریزی هم
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۳۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳۶ - در شکر ایادی شمس الدین رئیس
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
