در دهر سیه سپیدم افکند
بخت سیه سپید کارم

با بخت سیه عتاب کردم
کز بس سیهیت دلفکارم

بخت آمد و خون گریست پیشم
کز رنگ سیاه شرمسارم

اما چکنم قبول کن عذر
کز مرگ امام سوگوارم

سلطان ائمه عمدة الدین
کو بود مراد روزگارم