هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از گذراندن زمانی در اصفهان می‌گوید و بیان می‌کند که ورود و خروج از آن شهر برایش یکسان بوده است. او اشاره می‌کند که به دنبال مقام صدر بود و اکنون که صدر غایب است، فرقی بین اصفهان و کرمان نیست. همچنین، شاعر از اهمیت آفتاب در دیدن چشم آسمان سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که بدون آفتاب، چشم چیزی در آسمان نمی‌بیند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است.
شمارهٔ ۲۷۷
بر اصفهان گذشتن من بود یک زمان
در وی شدن همان و برون آمدن همان
از بهر صدر خواستمی اصفهان کنون
چون صدر غایب است چه کرمان چه اصفهان
چشم آسمان به واسطهٔ آفتاب دید
بی‌آفتاب چشم چه بیند در آسمان
در وی شدن همان و برون آمدن همان
از بهر صدر خواستمی اصفهان کنون
چون صدر غایب است چه کرمان چه اصفهان
چشم آسمان به واسطهٔ آفتاب دید
بی‌آفتاب چشم چه بیند در آسمان
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷۶ - در موعظه
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷۸ - در مدح عز الدین ابو عمران
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
