هوش مصنوعی: این متن بیانگر ناله‌ها و شکایت‌های شاعر از ناملایمات زندگی، ناپایداری دنیا و جفای فلک است. شاعر از رنج‌های طولانی عمر کوتاه خود می‌گوید و از ناعادلانه بودن جهان شکایت دارد. او به دنبال تسلی و آرامش است و از شرایط سخت زندگی خود می‌نالد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار است. همچنین ممکن است برخی از مضامین مانند ناامیدی و رنج برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.

شمارهٔ ۵۶ - از الب ارغون فرش و اسب و زین و خیمه خواسته

ایا خسروی کز پی جاه خویش
فلک را به جاهت نیاز آمدست

ازین یک غلام تو یعنی جهان
که با خفته بختم به راز آمدست

که داند که بی‌صبر کوتاه عمر
به رویم چه رنج دراز آمدست

نگوئیش کاندر جفای فلان
ز ما کی ترا این جواز آمدست

به کشتی نوحم رسان هین که غم
چو طوفان به گردم فراز آمدست

ترا سهل باشد مرا ممتنع
نه پای تو در سنگ آز آمدست

بده زانکه کارم درین کوچ تنگ
تو گویی مگر ترکتاز آمدست

از آن پس که اسبی و فرشیم نیست
به زینی و یک خیمه باز آمدست
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۵ - مطایبه
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۷ - اظهار اشتیاق کند
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.