هوش مصنوعی:
شاعر در این متن به عظمت خداوند اشاره می‌کند که آسمان را در پرستش او خم شده می‌داند و قدرت او را در اداره جهان ستایش می‌کند. همچنین، شاعر از عشق و خدمت به معشوق الهی سخن می‌گوید و از اشک‌هایش به عنوان نشانه‌ای از این عشق یاد می‌کند. در پایان، او از گفت‌وگوی خود با چرخ (آسمان) درباره این مفاهیم عمیق سخن می‌گوید.
رده سنی:
15+
این متن دارای مفاهیم عرفانی و مذهبی عمیق است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و شناخت ادبیات کلاسیک فارسی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.
شمارهٔ ۵۷ - اظهار اشتیاق کند
به خدایی که در پرستش خویش
آسمان را رکوع فرمودست
دست حکمش به کیلهٔ خورشید
خرمن روزگار پیمودست
که ز چشمم به عشق خدمت تو
جان به عرض سرشک پالودست
این سخن را عزیز دار که دوش
چرخ با من در این سخن بودست
آسمان را رکوع فرمودست
دست حکمش به کیلهٔ خورشید
خرمن روزگار پیمودست
که ز چشمم به عشق خدمت تو
جان به عرض سرشک پالودست
این سخن را عزیز دار که دوش
چرخ با من در این سخن بودست
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۶ - از الب ارغون فرش و اسب و زین و خیمه خواسته
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۸ - حساد او را به تهمتی منسوب کردند قسمیات در نفی تهمت و ذم شاعری و استغفار گوید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
