هوش مصنوعی: شاعر در این متن به بیان عشق و وفاداری بی‌حد خود به معشوق می‌پردازد. او از بی‌خوابی و بی‌اشتهایی خود در راه خدمت به معشوق سخن می‌گوید و خاک پای معشوق را برتر از بهترین زینت‌ها می‌داند. شاعر معتقد است که آفرینش در برابر همت معشوق بی‌ارزش است و شعری که در ستایش معشوق سروده، جاودانه خواهد ماند. همچنین، او از عشق سوزان خود می‌گوید که ذهنش را مانند آب زر، پاک و درخشان کرده است.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و ادبی است که درک آن به بلوغ فکری و شناختی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۶۲

گشته‌ام بی‌نظیر تا که ترا
به عنایت به سوی من نظرست

که مرا در وفای خدمت تو
نه به شب خواب و نه به‌روز خورست

خاک سم ستور تو بر من
بهتر از توتیای چشم سرست

زانکه دانم که پیش همت تو
آفرینش به جمله بی‌خطرست

شعرم اندر جهان سمر زان شد
که شعار تو در جهان سمرست

زاتش عشق سیم نیست مرا
خاطرم لاجرم چو آب زرست
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۳ - در مدح سلطان اعظم سنجر
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.