هوش مصنوعی: این متن شعری است که به توصیف قدرت و عظمت الهی، نظم در جهان و تأثیر طبیعت می‌پردازد. شاعر از عناصر طبیعی مانند باد، برف و تیر آرش برای بیان مفاهیم عمیق استفاده کرده است. همچنین، به موضوعاتی مانند تقدیر، زمان و حالات روحی انسان اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۷۶ - لطیفه

ای سروری که کوکبهٔ کبریات را
کمتر جنیبت ابلق ایام سرکشست

رای تو در نظام ممالک براستی
تیری که جیب گنبد گردونش ترکشست

اکنون که از گشاد فلک بر مسام ابر
پیکان باد را گذر تیر آرشست

وز برف ریزه گوشهٔ هر ابر پاره‌ای
تیغست گوییا که به گوهر منقشست

برحسب حال مطلع شعری گزیده‌ام
واورده‌ام به صورت تضمین و بس خوشست

گویم کسی که چهرهٔ روزی چنین بدید
خاصه چنین که طرهٔ شبها مشوشست

بر خاطرش هر آینه این شعر بگذرد
کامروز وقت باده و خرگاه و آتشست

چندان بقات باد ز تاثیر نه سپهر
کاندر زمانه طبع چهار و جهت ششست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۵ - در حبس مجدالدین ابوالحسن عمرانی
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۷ - در حضرت مخدوم بار خواهد
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.