هوش مصنوعی: این متن یک شعر ستایش‌آمیز درباره خواجه منصور عامر است که به جمال، جلال، بخشندگی، هنر و بزرگی او اشاره دارد. شاعر از فضایل اخلاقی، کرم و هنرهای او تمجید کرده و تأثیر گسترده او را از شرق تا غرب توصیف می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق ادبی و اخلاقی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی و اصطلاحات پیچیده دارد. همچنین، محتوای مدح‌آمیز آن ممکن است برای کودکان جذاب نباشد.

شمارهٔ ۸۱ - در مدح منصور عامر

هر جمال و شرف که دارد ملک
از جمال و جلال اشرافست

خواجه منصور عامر آنکه کفش
از عطا یادگار اسلافست

دخل مدحش ز شرق تا غربست
خرج جودش ز قاف تا قافست

رسمش اندر زمانه تصنیف است
واندرو از بزرگی انصافست

ای هنرمند مهتری که خرد
با هنرهای تو ز اجلافست

شکر شکر تو در افواهست
سمر رسم تو در اطرافست

تیر در حضرت تو مستوفی
زهره در مجلس تو دفافست

گرچه از غایت فصاحت و ذهن
همه دیوان شعرم اوصافست

وصف احسان تو چو من نکند
هرکه اندر زمانه وصافست

نیستی مسرف و ز غایت جود
خلق را در تو ظن اسرافست

بده ای خواجه کز پی بذلت
خاک بزاز و کوه صرافست

تا اثیر از هوا لطیف‌ترست
تا هوا چون اثیر شفافست

باد صافی‌تر از هوای اثیر
دلت از غم که از حسد صافست
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۰ - طلب امداد مهم خود کند
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۲ - ستایش بزم مخدوم کند
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.