هوش مصنوعی: این متن به توصیف مجلسی باشکوه و بهشتی می‌پردازد که نماد عظمت، زیبایی و معنویت است. در آن از عناصری مانند فلک، حرم، موسیقی و خورشید برای توصیف فضای مجلل و روح‌نواز استفاده شده است. همچنین، به نقش وزیری با مرتبه‌ای بالا اشاره می‌کند که نشان‌دهنده قدرت و شکوه است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و ادبی است که درک آن به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۸۲ - ستایش بزم مخدوم کند

این مجلس خواجهٔ جهانست
یا شکل بهشت جاودانست

یا منشاء ملک و نشو دین است
یا موقف عرض انس و جانست

اوجش فلکیست کز بلندی
معیار عیار آسمانست

صحنش حرمی که در حریمش
از سایه و آفتاب امانست

راز دل زهره و عطارد
در زخمهٔ مطربش نهانست

سقفش به صدا پس از دو هفته
بی‌هیچ مدد نشید خوانست

خورشید مروق ار ندیدی
در ساغر ساقیانش آنست

تا قبهٔ آسمان گردان
گرد کرهٔ زمین روانست

این قبله نشانهٔ زمین باد
چونانکه نشانهٔ جهانست

خرم ز نشستن وزیری
کز مرتبه پادشا نشانست
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۱ - در مدح منصور عامر
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.