هوش مصنوعی:
شاعر بیان می‌کند که شخصی به نام شهاب موئید بدون خداحافظی رفت و این رفتار نادرست بود. سپس اشاره می‌کند که خودش نیز تحت تأثیر شراب نعیم، مستانه رفت و حالا چگونه می‌تواند بگوید که آن شخص خراب (مست) رفت.
رده سنی:
18+
متن شامل مفاهیم عرفانی و اشاره به مصرف شراب است که درک آن برای مخاطبان زیر 18 سال ممکن است دشوار باشد و نیاز به بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۱۲۹ - مطایبه در عذر مستی
گفتی اجل شهاب موئید که آن فلان
رفت و نگفت رفتم و این ناصواب رفت
از بادهٔ نعیم تو شد چون به خانه مست
رفتم چگونه گوید آن کو خراب رفت
رفت و نگفت رفتم و این ناصواب رفت
از بادهٔ نعیم تو شد چون به خانه مست
رفتم چگونه گوید آن کو خراب رفت
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۸ - در عذر مستی
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۰ - ایضاله
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
