هوش مصنوعی:
این شعر به ستایش شخصی بلندمرتبه می‌پردازد که جایگاهش چنان والاست که حتی فرشتگان آسمان صدایش را می‌شنوند. شاعر آرزو می‌کند که عمر او به بلندی قامتش باشد، تا جایی که حتی فرشته‌ی مرگ نیز بمیرد و او زنده بماند.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم نمادین و تمثیلی است که درک آن به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کهن نیاز دارد. همچنین، اشاره‌ی غیرمستقیم به مرگ و جاودانگی ممکن است برای کودکان نامفهوم یا نامناسب باشد.
شمارهٔ ۱۳۴
ای خواجه رسیدست بلندیت به جایی
کز اهل سموات به گوشت برسد صوت
گر عمر تو چون قد تو باشد به درازی
تو زنده بمانی و بمیرد ملک‌الموت
کز اهل سموات به گوشت برسد صوت
گر عمر تو چون قد تو باشد به درازی
تو زنده بمانی و بمیرد ملک‌الموت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
۱۰۵۹
حمایت مالی از گوهرین
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۳ - در قناعت و شکایت از روزگار
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۵ - در مدح قاضی حمیدالدین
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
