هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از ظلم و بی‌عدالتی در جهان شکایت می‌کند و ستارگان و فلک را مسئول این ظلم می‌داند. او با لعنت فرستادن بر نجوم و فلک، خشم خود را از این بی‌عدالتی بیان می‌کند.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم انتزاعی مانند ظلم، عدالت و لعنت است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا سنگین باشد. همچنین، استفاده از واژه‌هایی مانند «لعنت» نیاز به درک بالاتری از زمینه‌های فرهنگی و ادبی دارد.
شمارهٔ ۱۵۱
اگر عالم سراسر ظلم گیرد
نیابد هیچ مظلوم از فلک داد
همه ظلم از نجوم و از فلک دان
که لعنت بر نجوم و بر فلک باد
نیابد هیچ مظلوم از فلک داد
همه ظلم از نجوم و از فلک دان
که لعنت بر نجوم و بر فلک باد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۲ - در عذر
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
